Lise öğrencileri düzeyinde uluslararası bir çevre konferansı için hazırladığım içme suyu projesinde İstanbul’da musluk suyu kullanımındaki sorunlarına değinmiştim.Bu konunun çeşitli boyutları olduğunu farkedince üzerine eğilmeye ve bir sosyal sorumluluk projesi olarak ilerletmeye karar verdim.
Temiz içme suyuna erişim özellikle büyükşehirlerde maliyeti yüksek ve ancak niteliği düşük bir hale dönüşmüştür. Musluk suyuna duyulan güvensizlik halkın büyük bir bölümünü alternatif yöntemleri aramaya yöneltmiştir.
Büyükşehirlere su sağlayan kurumlar ve birçok uzman şebeke sularının güvenli olduğunu iddia etse de halkın bu konudaki endişelerini giderecek güçlü bir irade gösterilmemektedir.
Şebeke suları yeterince güvenli olsa da içme suyu borularındaki ve binalarda bulunan su depolarındaki hijyen sorunları suyun kalitesini bozmaktadır.
Şebeke sularını içme suyu olarak kullanmak istemeyenler ambalajlı suları tercih etmekte veya evsel arıtma cihazları kullanmaktadır.
Ancak ambalajlı suların güvenilirliği ve evsel arıtma cihazlarının niteliği ile ilgili ciddi sorunlar vardır.
Ambalajlı su sektörü büyük bir sektördür ve binlerce insan bu sektörde çalışmaktadır.Ambalajlı su üreticileri sadece yurtiçinde büyümemiş yurtdışına da ihracat yapacak konuma gelmişlerdir.Bu nedenle ambaljalı su sektörü de yıpratılmadan mevcut sorunlara çözüm üretilmelidir.
Ambalajlı suların üretim aşamasından,dağıtım,saklama ve satış aşamalarına kadar büyük hijyen sorunları mevcuttur.Analizler şeffaf değildir, birçok firma analizlerini yayınlamaya bile gerek görmemektedir.Kamu kurumları da denetim sonuçlarını yayınlamamaktadır. Bu konuda hem ambalajlı su firmalarının kendi iç denetimleri hem de kamu kurumlarının sıkı denetimleri olmalıdır ve tüm sonuçlar kamuoyu ile paylaşılmalıdır.
Diğer bir sorun niteliksiz evsel arıtma cihazlarının satışı ve kullanılmasıdır.Bu konuda yerel standartlar ve denetim mevcut değildir.Aksine uluslararası bazı standartlar konusunda tüketiciler aldatılmaktadır.Olmayan markalar ve standartlarda satış yapılmaktadır.Online pazar yerlerinde en çok satılan ürünlerin çoğunluğunun herhangi bir standartı yoktur. Cihazlara ait filtre ve benzeri ekipmanların nerede hangi koşullarda,hangi standartlara göre üretildiği belli değildir.İçme suyu gibi hassas bir konuda bu kadar rahat hareket edilmesi şaşırtıcıdır.
Kısacası, musluk suyununun kullanımı konusunda bilgisiz ve çaresiz bırakılan halkımız,alternatif olarak başvurduğu ambalajlı sular ve evsel arıtma cihazları konusunda da yalnız bırakılmıştır.
Amacım;tüm bu konularla ilgili geniş kitleleri bilgilendirmek,tüketici,üretici ve kamu kurumları arasında bir köprü kurarak gerekli denetim mekanizmalarının kurulmasına katkı verip, halkın temiz içme suyuna en ekonomik ve en sağlıklı şartlarda ulaşımını sağlamaktır.